Aslında Akif ile aynı evhama sahip gibi. Unutulmak ile sonsuzluk arasında bocalayan bir zihnin ürünleri. Fakat Puşkin'in aksine Akif unutulacağını sanıyor ve şöyle diyordu.
'Toprakta gezen gölgeme toprak çekilince
Günler şu heyulayı da elbet silecektir
Rahmetle anılmak ebediyyet budur amma
Sessiz yaşadım kim beni nerden bilecektir