"Anlatması imkânsız olan bir an ki, Hülyadaki ses varlığının gayesi sanki… Bak emrediyor: Daldığın âlemden uyan ki Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın…" Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın.. -Izdırap çekiyorum; sen de beni seviyor musun ? -Sus ,sus,sus..Ben de ızdırap çekiyorum.. Ruh adam, kendi nefsi ile mücadele eden ve ruhu asırlar boyu ızdırap çekmeye mahkum edilmiş Selim Pusat'ın macerasını anlatır. Kitabı okurken çoğu yerde tüylerim diken diken oldu.. yazarın psikolojik tahlilleri o kadar güçlüydü ki ,karakterin zor durumda kaldığı zamanlar o gerilimi iliklerime kadar hissettim. Kitabın içinde gibiydim. Kitabın derin bir hüznü var içine çekiyor sizi, o duygu yoğunluğunu, acı ızdırabı, suçluluk duygusunu, melankolik tutumu, iliklerinize kadar hissediyorsunuz.Bana kalırsa bunu çoğu yazar bu kadar başarılı bir şekilde yapamaz. Lakin, Atsız'ın ismi geçtiğinde bile polemik çıkabilir. Ruh Adam, irdelediği bütün sosyal, siyasal ve hattâ metafizik ve felsefî meselelere rağmen bir aşk romanıdır. Ama laubali bir aşk romanı değil, askeri değerler, entelektüel ve ahlaki değerler arasında kalmış bir adamın aşkını anlatır. İster taraflı bakın ister tarafsız (sizler tarafsız bakın) ruh adam Türk edebiyatı için bir başyapıttır. Fantastik ögeleri mistik ve gerçekçi bir yapı içerisinde işleyen roman kurgulanışı yönüyle Türk romanlarından farklı bir yapıya sahip. "Ruhun mu ateş, yoksa, yoksa o gözler mi alevden? Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu? Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden? Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu..." Selim Pusat'ın mahkemeye çıkış sahnesi beni çok etkiledi,şok etkisi bıraktı.Sahne diyorum çünkü kitabı okurken aynı zamanda seyrediyordum.. kafamda canlanmıştı.. Sınırları zorlayan sembolik anlatımının altında yer alan tarihi unsurlar ve çok kıymetli mesajları var. Tiyatro bitti artık devam etmeye lüzum yok Pusat.. "Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın Mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın.." Kitabı okurken kendinizi çeşitli arayışlar içinde bulacaksınız. Ruh adamı anlamaya çalışıp, karısının tutumlarını anlayamayacaksınız. Ah Ayşe.. Ah Ayşe'm.. Kitabın sonunda "ben ne okudum " diye geçireceksiniz içinizden. Hangisi hayal, hangisi gerçek bilemiyorsunuz. -Izdırap çekiyorum; sen de beni seviyor musun ? -Sus ,sus,sus..Ben de ızdırap çekiyorum.. " Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla, Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla! Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince Gönlümdeki azgın devi rüzgârlara attım; Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım. Gözler ki birer parçasıdır sende İlâhın, Gözler ki senin en katı zulmün ve silâhın, Vur şanlı silâhınla, gönül mülkü düzelsin; Sen öldürüyorken de, vururken de güzelsin" Not : kitabı okurken de ,incelemeyi yazarken de yazarın siyasi görüşlerini düşünmeden,sadece edebi açıdan değerlendirdim. Ön yargılı olanlar da bu şekilde düşünüp okusun derim.