Rollo May denilince akla hümanist ve varoluşçu bir psikolog gelmeli öncelikle. Zaten bende en çok bu iki düşünceyi sevenlerdenim psikoloji de. O nedenle Rollo yu çok sevdim. Kitabı okurken yine önemli bir varoluşsal psikoterapici ve bayıldığım bir kendi hayatından yola çıkarak anlatılan kitap

İnsanın Anlam Arayışı ve

Viktor E. Frankl geldi gözümün önüne sık sık. Birçok düşünceleri ortaktı.

Rollo May in anne ve babası boşanmış, kız kardeşi de şizofren bir genç kızdır. Altı kardeşten ikincisidir. Psikolojik anlamda olumsuz bir ailede dünyaya geldi demek mümkün. Başarısız bir okul hayatının ardından ünlü isim

Alfred Adler ile tanışır. Onun gelişiminin ilk adımları Adler le atılır. En meşhur kitabı aslında

Aşk ve İrade kitabıdır. Şu an incelemesini yaptığım

Kendini Arayan İnsan kitabında hastalarıyla yaşadığı deneyimlerden ve hastaların yalnızlık ve boşluk gibi tekrarlayan ortak sorunlarından bahseder. Tecrübenin kalitesini bu kitapta koklarsınız okuduğunuzda. Kitapta ayrıca insanların değer duygusuna nasıl doğuştan ihtiyaç duyduğunu ve ayrıca yaşamın sıklıkla nasıl bunaltıcı bir kaygı duygusu sunabildiğini tartışıyor ve yapacaklarınızın neler olması gerektiği konusunda da bizlere yön gösteriyor. Kitap 1953 yılında yazılmıştır. Yazarın, en fazla takdir ettiği isim

Otto Rank olmuştur.

Abraham Maslow ve

Erich Fromm la da kitaplarında birçok konuda paralel düşüncelerde olduğunu da görürüz. İnsan gelişimi 4 aşamadan ona göre oluşur: Masumiyet, isyan, sıradan, yaratıcı aşama. Yine dünyada 3 aşamadan oluşur: Dış dünya(Çevre), Dünya, Kendi dünyamız. Benliğe verilen önemin çok daha fazla olması gerektiğini ve varoluşsal teorinin metot olarak psikolojik değerlendirmelerde kullanılması gerektiği her yerde bağıra bağıra savunmuştur. Peki kitapta nelerden kısaca bahsetmiştir? Kendini geliştiremeyen ve tamamlayamamış insanları "içi boş" olarak nitelendirmiş ve topluma, çevresine bu kişilerin verebileceği zararlardan bahsetmiş. Bu kişilerin hissiz ve savunma mekanizmasının da aktif olduğundan bahsetmiş. Kendini bulmak istemek bastırılan bir duygu günümüzde diyerek bence önemli bir tespitte bulunmuş psikoloğumuz. Burada benlik kavramına yukarıda belirttiğim gibi girmiş ve ilacının da benlikte gizli olduğundan bahsetmiştir. Bu kısım reçete niteliğinde olduğu için yalnızlık hissi, endişeler, korkular gibi kavramlarda günümüzün en büyük bana göre sıkıntıları olduğundan bu kısımları dura dura ve düşünerek okudum. Birçok insan kendini topluma göre değerlendirmekte malumunuz. O nedenle de benlikte çok büyük bir olumsuz değerlendirme aktif. O nedenle kendi kendimizin analizcisi olabilmemizin öneminden bahsediyor ki bence de çok önemli bir unsur. Bu kısmı bir yerlerde not almalıyız. Özellikle sanatkarların ortak dil arayışının boş olmasından, çünkü ortak bir dilin aslında olmadığından, yani herkese hitap edebilecek bir ağız olmadığından yazarımız bahsetmiş. Düşününce bu deryada boğulan o kadar çok kişi varki. Say say bitmez. Bende adımı ilk sıralara yazdırabilirim hatta. Benlik yazara göre nedir? Benlik rollerin toplamı değil, role büründüğünü bilme ve farkında olma halidir der May. Bu bilincin artışı da yeteneğin artışı ile doğru orantılıymış. Hatta ters orantısında da Tanrı yı ve kendini suçlama mevzusu yatmaktaymış ona göre. Hastalıklara psikolojik açıdan gidecek bir yolun aslında aynı zamanda başlangıcında da kişinin benlik farkındalığının olmayışının olduğunu da ilerleyen kısımlarda belirtiyor. Var olma mücadelesinin de olumlu bir tetikleyici unsur olduğundan bahsediyor yine May. Ki bu onun ana felsefesi. Özgürlüğün ifadesinde de ne olduğundan ve ne olmadığından bahsederek bu konuyu da değerlendirmiştir. Yaşadığımız şeyin aslında sınırları olan bir özgürlük olduğundan ve bunu kabullenirsek adım atarken sorun yaşamayacağımızdan bahsetmiştir. Cesaretin en önemli unsur olduğunu ve özellikle her kitapta da geçtiği gibi ebeveynlere cesaret kırıcı davranışlardan uzak durmaları gerektiğinden bahsetmiştir ki sonuna kadar katıldığım bir konu. Zaten ben her şeyin aileye ve eğitime dayandığını düşünüyorum. Ebeveynlere çok şey düşüyor. Sevgi yine herkesin belirttiği bir diğer ortak ilaç. Kişinin sevebilmek için öz farkındalığının gelişmiş olması gerektiğinden bahsediyor ki yine doğru bana göre. Kendini bilmeyen, sevmeyi hiç bilmez, bilemez. Bazı önemli psikolog ve filozofun da düşünceleri ile kitabı destekleyen yazarımız, yine bilindik kişilerin hikayelerine yer vererek örnekleme yaparak kitabını güçlendirmiş. Kitap sadece psikoloji ile alakası olan değil, bence ilgisi olan kişiler için de okunası idi. Herkese bir şeyler katabilecek ve güçlü yargıları olan bir kitaptı. Kitaba puanım 9.