Spoiler Kitabı okuduğumda aslında zaman zaman çok düşündürttü, ağlattı, yaptığım bazı şeyleri tekrar sorgulattı diyebilirim. Kitap bedenin bütün ahlaki kuramlara karşı aslında onun söz sahibi olduğunu bize örneklerle gösteriyor. sevgi için veya herhangi bir duygu için kendimizi zorlamamak gerektiğini söylüyor . Duygular kendiliğinden gelir ve bir duygu varsa vardı onu yok sayamayız. Çocukta ebeveyne karşı ne kadar şey yaparsa yapsın sevme ve sevilme arzusu var . o kişinim sana sevgi vereceği gerçeği ancak karşı taraftaki de bunu fark edip isterse olabilir ama insanları değiştirmek çok zor. Yazar bence kitapta bireyselliği de vurgulamaya çalışmış. Anne babadan ayrı da bir bireyiz ve onlardan ayrı da yaşayabiliriz bağımızı kopararak eğer cinsel istismar vb şeyler varsa. Yoksa o gösterilememiş merhamet, korku, saygı , minnet duyguları onları bastırmamıza da yardımcı olur ve kendi gerçek duygularımızı görmemizi engeller. Küçükken şiddete maruz kalan çocuklar için de aslında yetişkin olduğumuzda da sevgi beslediğimiz için ebeveynimize karşı bağları tamamen koparıp atmanın zor oldugunu düşünüyorum. Hele ki türk toplumumda. Aileye tutunma ve ne olursa olsun senin annen , baban denilir ve bu da büyük bir toplum baskısı da yaratır. Asıl önemli olan bedeninin sesine da kulak verip kararı bedeninin vermesini beklemektir. Yazara göre de bu doğrudur. seni suistimal eden insanın iyi tarafını görmeye çalışmak aslında o duyguları unutturmaz umut ve beklenti içerisinde olmamızı sağlar ve bu doğru bir yaklaşım değildir. ebeveyninin iyi taraflarını görmeyi düşündürtmek merhamet adı altında iyi düşünmemize neden olur ama altında da zaten bastırılmış duygular yatar o yüzden sağlıklı değil. en sondaki bölümde de aslında kendimden bir şeyler de buldum ve duygularımı dinlediğim sürece kendime daha yakın olacağıma inanmaya başladım Affetmek konusunda hala tam olarak neye inandığımı bilmiyorum yazar farklı bir bakış açısı kazanmama yardımcı oldu. Umarım hepimiz kendi travmalarımızın farkında olup , kendi gerçeğimizle yüzleşip bundan en hafif hasarlarla doğru bildiğimiz yoldan gidip kendi içimizde huzurumu bulabiliriz.

Beden Asla Yalan SöylemezAlice Miller · Okuyan Us Yayınları · 20193,159 okunma

·

36 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğçe Tokgöz