Gökyüzündeki çocuklara...
Sen en güzel rüyalarındayken çocuk
Kaydı pencerenden yıldızlar
Ürkek kalbinden uçtu bir kelebek
Daha bu sabah koşuştuğun bahçede,
Uzatıyor elini şimdi taş yığınlarından
Sarılarak uyuduğun bez bebek.
Gözyaşları yağmurla yarışıyorken
Yakarken ayazı yürekler
Rüzgarlara bıraktığın,
Saçların kokuyordu her yer.
Ve elveda kokuyordu bir karışlık
Pembeli, mavili kıyafetler...
Öpmeye kıyamadığımız yanaklarına çocuk
Enkaz tozu kondu
Ve ölümünün adı
Kader oldu!
Sen en güzel rüyalarındayken çocuk
Planını çok önceden yapmıştı vicdansızlık
Çünkü demir pahalıydı senden
Ve ölmüştü senden çok önce
Erdem, ahlâk, insanlık...
Affetme bizi çocuk!
Çünkü seni yaşatmanın
Sadece,
Bir vicdan uzağındaydık...
/Ş.Korkmaz
·
1 artı 1'leme
·155 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.