Zira'yla baş başa kaldım, koridorda birkaç adım atmıştık ki, "Zira!" dedim.
Durdum ve onu kollarıma aldım. O da benim kadar mahvolmuştu. Yanağından bir damla yaş aktığını gördüm, bu sırada sıkı sıkıya birbirimize sarılmıştık. Ah! Bu korkunç dış görünüşün ne önemi vardı ki! Benimkiyle bağ kuran ruhuydu. Çehresi iyice çatılan bu gülünç suratı görmemek için gözlerimi kapattım. Biçimsiz vücudunun benimki üzerinde sarsıldığını hissediyordum. Yanağımla yanağına bastırmak için kendimi zorladım. İçgüdüsel bir hareketle yerinden zıplayıp şiddetle beni ittiğinde iki sevgili gibi öpüşmek üzereydik.
Ne yapacağımı bilemeyerek sessiz kaldığımda, yüzünü o kıllı uzun elleriyle kapattı ve bu çirkin maymun, umutsuzluk içinde hıçkırıklara boğularak bana, "Ne yazık ki hayatım. Çok yazık ama yapamam, yapamam. Gerçekten benim için fazlasıyla çirkinsin!" dedi.
Sayfa 198Kitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.