Harika bir Stefan Zweig klasiği. Hatta benim için en özel Zweig kitabi diyebilirim. En çok dikkatimi çeken şey karakterimizin çöküşünün hikayesinin sanki yazarın çöküş hikayesini bir perde gizleyerek ufak detaylarla anlatmaya çalıştığını ve ne denerse denesin bağırsa da sussa da aynı karakterimiz gibi ciddiye alınmadığını hissettiğini, insanlara şans tanıdığını ama yine terk edildiğini, artık sevgiyi hisleri unuttuğunu aslında çırpındığını ve çoktan ölümüne karar verdiğini anlatmaya çalıştığını düşünüyorum. Aslında yazar kitabıyla bile bir isyan bir yardım çağrısı yapmış, duyulmadıkça çökmüş, bitmiş ve aynı kitabımızın karakteri gibi söylediği ölümü -ki Zweig da karakteri gibi bu kitabıyla ölümünü açıkladı bana göre- gerçekleştirmiş. Hayranı olduğum bu kitap benim için hep başka olacak. Sizlere de iyi okumalar dilerim. Zweig okumak bir ayrıcalıktır.