Hayat dediğimiz tek kelime o kadar çok şey anlatır ki bizlere.Uzunuyla kısasıyla içinde birçok duyguyu barındırır; acı, hüzün, mutluluk, umut, aşk... Kimileri o kadar uzun yaşar ama hiçbir şey sığdıramaz hayatına kimileri ise kısacık ömrünü öyle dolu dolu yaşar ki akıl sır erdiremeyiz. Mustafa Kutlu’nun bu kısa ama uzun hikayesi bizlere Anadolunun gerçeklerini yansıtır. İstasyon şefiyle, okul müdürüyle ya da çerçicisiyle Anadolu insanının yaşamını, düşünce tarzını ve kültürünü yakından tanımamıza yardımcı olur. "Dünyada ne adamlar var; yüzü insan,içi odun” Sadece okul müdürünü anlatmak için söylemez aslında bunu Mustafa Kutlu altında yatan anlam daha derindir. 16 yaşında olan ve babasıyla beraber kasaba kasaba gezen sürekli göç etmek zorunda kalan Mustafa’nın ağzından babasının hayatı anlatılmaktadır. Babasının karakteristik özelliklerinin bu duruma etkisi büyüktür. Dik duruşuyla, sözünden dönmeyişiyle ve açık sözlülüğüyle Mustafa’nın gözünün önünde bulunan en doğru örneklerindendir. Ayrıca Mustafa’nın vefası, kitap sevgisi ve cesaretinin de kaynağının babası olabileceğini düşünüyorum. Arkadaşınız için sevdiğiniz kızdan vazgeçebilir miydiniz veya arkadaşınız için o kızla konuşabilir miydiniz? Mustafa’nın küçük yaşına rağmen böyle bir davranış sergilemesi cesaretinin ve vefasının örneklerinden biridir. Bana göre hayatımızı anlamlandırıp şekillendirmemizde yararı olabilecek bir alıntıyla yazımı sonlandırmak istiyorum; “Geleceğin ne getireceğini kim bilebilir?”

Uzun HikâyeMustafa Kutlu · Dergâh Yayınları · 202336,4bin okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ceren