Henüz anne karnındayken istenmeyen, umursanmayan biri olmak. Henüz var olmadan var olamamak. Doğmamışken ölmek. Ölüme doğmak. Jean Baptiste Grenoullie. Tüm bu sıfatların sahibi varlık. Bu sıfatlar öyle boşuna verilmiş sıfatlar değil şahsına. Bunun en somut kanıtlarından biri de bir kokuya sahip olmaması. Anne karnından doğar doğmaz bir köşeye, kokuşmuş balıkların arasına atılan ve varlığını bir çığlık ile dile getiren bir bebek olarak dünyaya geliyor. Bu çığlığı içten içe ölene kadar da devam ediyor. Tüm insanlar tarafından görmezden gelinen Grenoullie kitap boyunca var olmaya çalışıyor. Bir koku ustası; kendi kokusuna bile sahip değilken. Bir varolma mücadelesi veriyor sayfalar boyunca. Kokmaya çalışıyor. Ama kurtuluşu kendinde bulamadığı için dış etkenlerden bulduğu şeyler de bir işine yaramadığı gibi onu git gide bataklığın derinine sürüklüyor. Gerçekten bu dünyada kendi benliğimizle var olmak kadar zor ne kadar az şey var şu hayatta? Kendimize dönmedikten, kendimizi koklayamadıktan sonra dünyanın en güzel kokularını da koklasak, onlara sahipte olsak ne işimize yarayacak bu? Bizi anlık zevkler haricinde ne kadar doyuracak? Nihai amaç yaptığımız şeylere ulaşınca o amacın o kadar da doyurucu olmadığını anladığımızda peki? Bizde parçalanmak isteyecek miyiz tüm dünya tarafından? Ya da parçalayacak mıyız kendimizi keskin tırnaklarımızla? Umarım bu hayatın sonuna geldiğimizde kendimizden ve çevremizden güzel kokular alarak can verebiliriz…

KokuPatrick Süskind · Can Yayınları · 201921,8bin okunma

·

242 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ali Bekar