" Muhtemelen boşluğu doldurma yetisinden yoksunuz ve anlam dediğimiz şey bir zamanlar uyumluymuş gibi görünen ve çabucak yok oluveren bir imgeler toplamından ya da bilincin panik içindeki anlamlandırma çabasından başka bir şey değil." Yazarın "Körlük" kitabından sonra en beğendiğim eseri oldu. Saramago yine farklı bi kurguyla karşımıza çıkıyor. Kitabın , İber Yarımadası'nın bilinmeyen bir sebepten Avrupa'dan kopuşunu anlatıyor. Bu kopmadan kendini sorumlu tutan 5 kişinin yaptığı yolculuk yazarın özgün üslubuyla devam ediyor. Absürd olaylar silsilesi devam ederken kendimize okuyucu olarak şu sonuca varıyoruz : Bazen tek doğru yoktur, birden fazla doğru vardır ve insanlar görmek istediğini görür. Yarımadanın kopması ve deniz yüzeyinde ilerlemesi ne bilimsel olarak ne de dini yönden açıklanamaz. Buna rağmen bütün görüşlere yer verir Saramago. Kitabın sondan üçüncü sayfasında artık yazar haykırır gerçeği : " Tanrım, bu dünyada her şey nasıl da birbirine bağlı ve biz onları istediğimiz zaman ayırıp birleştirme gücüne sahip olduğumuzu sanıyoruz. Ne üzücü bir yanılgı içindeyiz, yere çizilen çizgi, bir sığırcık sürüsü, denize atılan bir taş, mavi bir yün çorap ama bunları körlere gösteriyoruz, taş kalpli sığırlara vaaz veriyoruz." Saramago yarımadanın kopuşunu bir tür metafor olarak kullanır. Kitapta yer alan karakterler alegorik birer temsildir. Elbette kimin neyi temsil ettiğini burda söylemicem. Fakat kitabın sonunu merakla bekleyen okuyucuları sürpriz bi final beklemektedir. Kitabı çok beğendim, herkese tavsiye ederim.

Yitik Adanın ÖyküsüJosé Saramago · Kırmızı Kedi Yayınevi · 2013839 okunma

·

323 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.