Bir gün, en dokunaklı ağıdı, henüz körpe olan kökleri aile toprağında sadece sert çakıl taşlarıyla karşılaşan, ilk yeşil yaprakları kin dolu ellerle parçalanan, açmak üzere olan çiçekleri kırağıyla donan ruhların sessizce katlandığı ıstırapların tasvirini, gözyaşlarıyla beslenen hangi yetenekli yazara borçlu olacağız?