Kendinizle barışık mısınız?
Onu başkalarından ayıran, kendisiyle barışıklığıydı.
Sayfa 96 - Doğan Kitap, 2. Baskı, Kasım 2014.Kitabı okudu
··
2 artı 1'leme
·5,6bin görüntüleme
Beyazlayan ve dökülen saçlarımı, büyük burnumu, aldığım yanlış kararları, kendimi verip verip tutamadığım sözleri, boşa geçen yılları saymazsak ben barışık sayılırım.
Barışığım evet, çok uğraştım, öyle uzun zaman uğraştım ki kendimle. Olduğu kadar, elimden geldiği kadar, ben memnunum kendimden. Sevmek isteyen zaten seviyor, sevmek istemeyen ağzınla kuş tutsan beş para etmiyor :)
Hocam burnumuzu bu işe karıştırmayın lütfen 🙂
Kendini sevmeyen başkasını sevemez... Kendisi ile barışık olmak muazzam bir his😊 Enerjime öyle güveniyor ve kendimi öylesine seviyorum ki Allah özene bezene yaratmış maşallah bana 😁😁
Geçen seneye kadar değildim, 2023 Ağustos kendim için yeniden doğuşun, barışmanın tarihi oldu. Hatalarımla, doğrularımla, kızgınlıklarımla, sevinçlerimle, kendimden ziyade karşımdakilere verdiğim ve değeri bilinmeyen karşılıksız sevgiye rağmen, can Pınar'ımı kucaklıyorum çokça. 🫂 Ben fedakârlığımla, vericiliğimle ve kusurlarımla daha da tamamlanıp, çoğaldım sayelerinde. Güzel yüreğimden öperim. 😘
Bu yorum görüntülenemiyor
Aslında hiç değildim. Fakat 2023 de o kadar garip insanlarla tanıştım ki bunlar bile kendisini bu kadar seviyorsa ben kendime büyük haksızlık ediyorum dedim. Kırılma noktam oldu diyebilirim. Ha şimdi de çok barışık olduğum söylenemez ama eskisi gibi düşman da değilim :)
Bir ara küsmüştüm kendime. Sanki benim üzerimdeki ışıklar sadece sönmüş gibi dünyaya karanlık gözlerle boş boş bakıyordum. Ağlayamıyordum bile. Sadece farklı dünyalar yazıyordum. Beni uyandıran da bu kurguladığım kitaplarım oldu. Kendimi keşfetmişim gibi gelmişti. Yazan ve kahramanlarını çizen kızı sevmeye başladım. Kendimle barışıklığım da böylece başladı. Uzun zamandır da devam ediyor.
Aslında bugüne kadar insanların benden midesi bulanır düşüncesiyle misafir sofrasında aç kalktığım var. Ancak beni o misafir sofrasından aç kaldıranda yine onların yorumlarıydı ama bunu hiçbir zaman bilmediler. Sonra bir gün bir yazı okudum. Insanların seçmediği hiçbir şeye yorum yapma diyordu bende düşündüm ve dedim ki "eğer bedenimi ben seçmediysem yorumlarda benim değil. Seçmediğim bedenden değil oluşturduğum zihin ve karakterden sorumluyum."diyerek yoluma devam ettim. Ve daha huzurlu hissediyorum. Bunun adı kendinle barışmak mı bilmiyorum. Bence bunun adı kendini kabullenmek. Keza kabullenince seviyorsun sevdikçe barışıyorsun
Kutluyorum ve gayet iyisiniz.
3 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.