Kitab intihar etməyə cəhd edən bir qız ilə başlayır. İntihar üçün böyük bir səbəb yoxdur, əslində ortada bir səbəb yoxdur. Veronika 24 yaşında bir qız kimi həyatını yaşayır, işi, ailəsi, ətrafı, normal bir həyatı var, amma o bu "normallığı" sorğulayır əsərdə tam olaraq və həyatın darıxdırıcı olduğu qənaətinə gələrək həyatına son qoyur. Əlbəttə, o bu məqsədinə nail ola bilmir və gözünü psixi xəstəxanada açır. Əsər öz axıcı dili ilə bərabər, cəmiyyətdə qəbul edilən "doğrular" hər zaman doğrudurmu? sualını özümdə müzakirə etməmə səbəb oldu.
Bundan əlavə, əsərin sonunun yarımçıq qalmış kimi kəsilməsi mənə görə qaneedici deyildi.
