Geriye bakınca yaparmıydık diyeceğimiz bir yığın pişmanlıklarımız var elbet. Çok mu düzgünüm sanki ben.Geriye dönüpte pişmanlıklarımı izhar edemediğim o aldatılmış insanlara karşı duyduğum o mahcubiyetlerden birazda olsa gevezeliğim tutamadığımız sırlar, yürütemediğimiz dostluklar, vefasızlıklar.. Ama tüm bunlardan sonra bir hakkını helal et diyememek.O fırtınalı günlerde mahzurduk belki yaptıklarımızdan ; en azından bir savaşın içinde olduğumuzu zannediyorduk.Haklılıkları belirleyen doğrudan eylemlerin hızı ve yönüydü.Yine de çok da ayırt edilemesede, o kıyamet içerisinde bile kendisini sakınanlar yok değildi. Ama sonra, artık hiçbir mazeretimizin olmadığı günlerde, belki en kötü şeyleri o zamanlar yaşadık.Acemiydik hayat karşısında çünkü ve bizim bildiğimiz şeylerin çoğu bu hayat içinde hiçbir işe yaramıyordu.O zaman işte ayakta kalabilmek, kendimizi savunabilmek için neler yapılmadı ki! ihbarlar, yitirilen dostluklar, uğranılan haksızlıklar, işkenceler
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.