Striner'ın Kendisini Hayali Tanrı İle Kıyaslaması Üzerine
Eğer Aziz Max, bu “davalara” ve bu davaların “sahipleri”ne, örneğin Tanrıya, özgürlüğe, insanlığa biraz daha yakından bakmış olsaydı, tersi sonuca ulaşmış olacaktı. Bu insanların egoist eylem tarzına dayalı egoizminin tıpkı bu insanlar gibi birer hayal ürünü olması gerektiği sonucuna varacaktı.
Bunun yerine azizimiz “Tanrı”yla ve “Hakikat”le rekabete girmeye ve kendi davasını kendisi üzerine kurmaya girişiyor.
“...kendi üzerime; yani tıpkı tanrı gibi diğer bütün her şeyin hiçi olan, kendimin her şeyi olan, biricik olan ben kendim üzerime.... Ben boşluk anlamında hiçbir şeyim, ama ben yaratıcı hiçim, yaratıcı olarak her şeyi bizzat benim yarattığım hiçim.”
Kutsal kilise papazımız bu son önermesini pekâlâ şöyle de ifade edebilirdi: Ben saçmalığın boşluğunda her şeyim, “ama” hükmü olmayan yaratıcıyım, yaratıcı olarak ben kendim her şeyden hiç yaratan her şeyim.
Sayfa 101 - Evrensel Basım Yayın
·
202 görüntüleme
Eleştirinin bağlamı için bkz: #231277992
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.