Herkes gibi, sen de o gece beni hissiz bir çocuk diye belledin. İtiraf ederim ki, uzun müddet kendim de öyle zannediyordum. Hakikati çok geç anladım. Ben, hissiz bir çocuk değilmişim Necdet...
Vücudumun çirkin kabuğu altında sevgi ile, rikkat ile dolup taşan zengin bir kalbim varmış... Ne çare ki, kimse beni sevmemiş, kalbimdeki o taşkın memba, kendi kendine kurumuş. Sevgilerim kine, nefrete, bedbahtlığa kalb olmuş.
Sayfa 152Kitabı okudu
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.