Yarım kitap bırakmayı sevmem ama katlanamadım. Konu kitaba gelince faydacılardan da değilimdir, salt bilgi için okumam çoğu zaman. Hisler merkezdedir. Düşünce dünyamın etkilenmesini isterim. Ama bu kitaptan hiçbirini elde edemeyeceğimi anlayınca kendimi yormamaya karar verdim.
Gereksiz ağır. Dil ve anlatım konusunda bir takım teknikler öğrendim ve kullanıyorum bak! diye bağırıyor. Sürekli cümle tekrarları..Üstelik her hikayenin anlatıcısı farklı olsa da hepsinde aynı kişi konuşuyor gibi.
Ne gerek var bu kadar metafora hem? İmgeler, söz sanatları plansız bir şekilde doluşturulmuş gibi gözüküyor. Bu kadar yoğun soyut anlatımla sonunda beynimizde oluşan o özet düşünce buna değseydi bari..