Okumaktan çok sayfaların içindekileri yaşadığım bir yolculuktan merhaba.
Nasıl bittiğini anlamadığım bu yolculuk sonunda duygusal olmanın beraberinde getirdiği şartı uygulayarak göz yaşlarımı sildim ve başladım bu satırları yazmaya (itiraf etmeliyim ki ilk kez bir incelemeye başlarken bu kadar zorlanıyorum).
August Pullman, mucize karakterimiz yani başkahramanımız. Evet, kendisi gerçekten kahramanımız. Genetik bir hastalık dolayısıyla yüzünde fiziksel bozuklukları olan August; 10 yaşına kadar çok sayıda ameliyat geçirmiş, 6 yaşına kadar insanların (şaşkın, korku dolu, acınası) bakışlarından kaçmak için astronot başlığı takmış, ilkokul eğitimini tedavi süreci ve dış görünüşü nedeniyle okulda değil evde tamamlamak zorunda kalmış bir karakterimiz. Kitap, August’un 5.sınıfa başlayıp bitirdiği süreçte yaşadıklarını anlatıyor. Birçoğumuz okulla tanıştığı ilk günleri hatırlıyordur. Kimimiz sevmiş, kimimiz korktuğu için ağlamışızdır. Bahsettiğim korkunun kaynağı aileden uzak kalma ve yeni insanlarla tanışma gibi nedenler olabilir. August da korktu, gitmek istemedi. Ama o kendisinden korkulmasından ve kaçılmasından korktu. Minik yüreğini bu yüzden çok kez üzmüşlerdi ve o üzülmek istemiyordu. ''Bu arada adım August. Size nasıl göründüğümü anlatmayacağım. Aklınıza ne geliyorsa muhtemelen ondan daha kötü görünüyorumdur.” diyerek anlatıyor kendisini. Sıradan olmamasını, insanların onu öyle görmemesiyle açıklıyor. Yazar ise dışımızın değil içimizin nasıl göründüğünün önemini anlatmak istiyor. Ablası ve arkadaşları gibi diğer karakterlerinin bakış açılarıyla da anlatımını destekliyor aynı zamanda karakterler hakkında aklınızda kalan soruları cevaplandırmış oluyor. Bu anlatımı sayesinde olaylara farklı açılardan bakmamız kolaylaşıyor.
Kitap tahmin edilebilir bir şekilde bitiyor bunu söylemeden geçemeyeceğim ama yazar olay örgüsü ve anlatımıyla bizlere yansıtmak istediği farkındalığı kesinlikle yansıtıyor. Yediden yetmişe herkesin okuması ve okurken empati sınırlarını zorlayan bir kitapla karışılacağını bilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Kitapta geçen bir alıntıyla yazdıklarımı özetlemek istiyorum.
“İşte benim sırrım çok basit.
İnsan yalnızca kalbiyle görür.
Özü gözler göremez.”
Antoine de Saint-Exupéry y/ 
Küçük Prens
·
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.