Korkuluk
Senden de ayrılacağım
siyah kadife pantolonum
şiirler gezdirdim ceplerinde
ama bir dereyi geçmek için
bir kez olsun
sıvamadım paçalarını
Giydireceğim seni ellerimle
bir bostan korkuluğuna
yalnızdır o da benim gibi
birinin sarılacağı umuduyla
açık bekler kolları
iki yana
Küçük bir t harfidir
tarlanın ortasında
ve bilmeden Galata Köprüsü'nün
korkuluğu olduğunu
kulaktan duyma âşıktır
İstanbul'daki adaşına
Avcıdan kaçan kuşlar
sığınır ceplerine
içinde şiir yazan
bir korkuluğun yaşadığını
düşünerek bakar
uzaktaki nöbetçi kulesine
Yoktur kışın ayazında
kapısını çalacağı bir evi
korkuluğun ağladığını
yalnızca o duyar
devesinin gölgesinde
kar küresiyle oynayan bedevi
Sayfa 45 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları / TENEKEKitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.