Değişkenler kombinatuvarı göstergebilimsel temelanlamın dışında yer almakta ve onunla ilgilenmemektedir. Oysa marjinal farklılık asla gerçek anlamda “marjinal” olamamaktadır. Zira teknoloji, dilin, dilyetisine yaptığı gibi yananlamlar sayesinde bir gerçeklik kazanan sabit bir yöntemsel soyutlamaya değil, yananlamların (ikincil farklılıklar) kendisine sabit bir görünüm kazandırdıkları, klişeleştirip daha basit hale getirdikleri sürekli gelişen yapısal bir şemaya göndermektedir. Son derece dinamik bir yapıya sahip olan teknolojinin, nesneler bağlamında, kendisini doğrudan etkileyen kültürel sisteme özgü ayrımlayıcı öznelliğin içinde sıkışıp kaldığı görülmektedir.