Zengin bir konakta büyüyen Aliye çocukluğundan beri servet, şöhret, mal mülk, para pul gibi dünyevi nimetlerin faniliğini hissettiğinden bunlara karşı bir istek veya iştah duymaz. İçinde bulunduğu cemiyetin aksine Aliye, her zaman ‘’bilmek’’ peşinden gitmeyi seçmiş, kendi iç bulantısından kendisini aramıştır. Aliye, dedesi İrfan Paşa’nın günlük olarak tuttuğu defterleri okuyarak başladığı seyrinin ilk adımını düşünmekte bulur. ‘’Düşünmek de ruhun istidadı derecesiyle mütenasip’’2 diyen Aliye düşünmenin kendi ruhunun kuvveti kadar mümkün olduğunu söyler ve kendi ruhunun ne veya kim olduğunu bulmak yolunda seyrine devam eder.

Batmayan GünSamiha Ayverdi · Kubbealtı Neşriyatı · 2005277 okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Keziban Ortaç