Mahkemeye karşı o; Tanrılara herkesten daha çok inandığını, ortada onun tesiriyle yoldan çıkmış bir tek kişinin bulunmadığını söyler. Esasen o, ilahi bir misyonla yüklü; insanları fazilete yöneltmek, ruhun yüceltilmesine sevketmek göreviyle Tanrı tarafından gönderilmiştir. O kendini, yalnızca Tanrıya karşı sorumlu görmekte ve yalnızca ona boyun eğmektedir. Bu uğurda bir değil, bin kere ölmeye razıdır. Aslında değerli insan ölecek miyim, yoksa yaşayacak mıyım diye düşünmemeli, bir iş görürken yalnızca doğru mu, eğri mi hareket ettiğini, cesaretli bir adam gibi mi, yoksa tabansızca mı davrandığını düşünmelidir. Ölüm korkusu yüzünden haksızlığa hiçbir vakit boyun eğmemelidir. Aslında imtihansız bir hayat, yaşanmağa değer bir hayat değildir. Asıl mesele ölümden sakınmak değil, haksızlıktan kaçınmaktır. Ölüm, korkulacak bir şey değildir.
Sayfa 30Kitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.