Acı ve mutluluk, Nietzsche'nin deyişiyle "ikiz kardeşlerdir, birlikte büyüyen [ . . . ] ya da birlikte güdük kalan". Acı engellendiğinde mutluluk yavanlaşıp sıkıcı bir rahatlığa dönüşür. Acıya duyarlı olmayan insan derin mutluluğa kapısını kapatmıştır.
Sayfa 24
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.