Ayfer Tunç’un son çıkardığı kitap ‘Kuru Kız’. Kitapta hiç isim geçmiyor.Karekterler demir doğramacı,köftesinin karısı,hırsız müteahhit gibi bahsediliyor . Kuru kız,ailesini tek tek kaybeder.Yaşadığı mahallede ki insanları tanıdıkça iğreti olur.Ona yapılmaya çalışan iyiliklerden hoşlanmaz ve bunun başkalarının gözünde iyi insan görünmek için yapıldığını düşünür.Hele bir de iyilikten sonra istediği soruyu sorma,yaşamına müdahale etmelerini kendilerinde hak görmelerine sinir olur. Toplumumuzda gördüğümüz hastalıklı düşüncelere sahip kişilere had bildirmesi,korkusuzca fikirlerini ifade edişini sevdim Kuru Kızın.Ancak güçlü olayım derken duygusuzlaştığını hissettim ,ailesinden kalan eşyaların onun için bir şey ifade etmeyişi,hep kötü anıları anımsaması rahatsız etti beni. Boş vermişliği ,umursamaz tavrı ,acıyı mizahi yönden ele alışı Seray Şahiner’in Antabus kitabını anımsattı. Kuru kızın dar çevreden sıyrılıp kendini bilgiyle donatma arzusunu da sevdim.Rahatsız olduğu ve sevmediği çevreden uzaklaşma isteğiyle kendini daha özgür olacağını düşünerek Ushaia’ya gitmek ister,hem de dönüşünü hiç düşünmeden.Düzene başkaldırışıyla cesur bir karekter Kuru Kız. Kitap gerçekçi ancak edebi yönü güçlü değil.Bölümler arasında ki geçişler ani. Yazarın okuduğum ilk kitabı olan Aziz Bey Hadisesi kitabında ki tadı maalesef alamadım.

Kuru KızAyfer Tunç · Can Yayınları · 20233,488 okunma

·

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ebru