Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Bir zamanlar, gençken herkes çok farklıydı kendisinden, hep imrenirdi başkalarının hayatlarına. Dışarıdan herkesin hayatı oturmuş görünürdü, bir tek kendi hayatı sarsak, dağınık. Çok sonraları anladı bütün hayatlar böyle, en durmuş oturmuşu bile. Onlar farkında olmasalar da. Kalkıp gideceksek bir gün, kaçınılmazsa hücrelerimizin dağılması, nereye kadar durmuş-oturmuş bir hayat mümkün olabilir ki? Bunu sezdiginden bu yana birazcik rahat.
Sayfa 35
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.