Karıncanın Su İçtiği- Yaşar Kemal [Bir Ada Hikayesi 2]
Yasar Kemal'in en zor yazdigim seri oldu dedigi; Bir Ada Hikayesi serisinin ikinci kitabini bitirdim. Bu kitabinda da göçebe yaşayanların savaş sonrasında yaşadıkları açlık, işsizlik ve gurbet acısıyla birlikte çektikleri zorluklar aktarılıyor. Anadolu insanı ve o tarihlerde yaşanmış olaylar öyle güzel anlatılmış mekanlar öyle güzel betimlenmis ki kendinizi orda hissediyorsunuz. Vasili ile Poyraz Musa ile sanki o adadasiniz. İlk kitapta Vasili ile Poyraz Musa 'nın hikayesini okumustuk.
Simdi savastan sonra evini barkını, dilini, memleketini birakip adaya gelmek zorunda kalan bir avuc insanla hikaye derinlesiyor. Çanakkale, Conkbayırı, Anafartalar benliklerini, kişiliklerini savunurken ölenlerin anıtıydı. Türkler, Araplar, Lazlar, Rumlar, Muhacirler.... Anadoluyu Anadolu yapan tüm halk birlikte yaşarken birbirine düşürülmüş. Yaşar Kemal tüm farklılıklara ayrılıklara ve savaşa rağmen beraber kardeşçe yaşanacağının umudunu kurmuş. Karadenizli Nişancı Veli, Musa Kazimagaefendi, Zehra, Baytar Cemil, doktor Salman Sami ve Halil Rıfat, dengbej Uso hepsi aileleriyle ve torunlarıyla adaya sığınmış yaşamanın umudunu memleket hasretleriyle biriktirmislerdir. Sadece insan kimliğiyle biraraya gelen bu birbirinden farklı insanlar hep birlikte yaşamaya çalışmaktadır. Kitap öyle bir yerde bitiyor ki bakalım sıradaki kitapta neler bekliyor bizi...