İlqar Məhərrəmov yorumladı.
O məclisdə deyəsən
tək bircə mən yadıydım.
Qarışmırdım heç kəsə,
hamıdan azadıydım.
Təkliyim, tənhalığım
yoxsa dəydi gözünə?
Çiyninin üstən baxıb
gülümsədin üzümə.
O təbəssüm görəsən
nəyin işarəsiydi?
Bəlkə məni gözləyən
dərdlərin çarəsiydi.
Sayfa 137 - TəbəssümKitabı okudu
··
87 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.