Kitabın arkasında yazarın özgeçmişiyle beraber bir resmi var. Kızım her seferinde onu sordu bana ve ben de Anton diye söyledim. Kitabı bitirdiğim bugün yine aynı diyalog oldu ancak bu sefer Anton diyen o oldu. Benim açımdan kitabın en anlamlı yanı bu oldu desem abartmış olmam. Durum öykücülerinden olan Rus yazar Çehov bir yolculuk hikayesi anlatıyor bize. Bir erkek çocuğunun dayısıyla beraber çıktığı yolculukta çevresindeki insanların ve karşılaştıkları olayların anlatılmasıyla devam ediyor hikaye. Çeşitli duyguları okumak kitapta sevdiğim yanlar oldu. Özellikle öfke duygusunun yansıtıldığı diyaloglar gerçekçi hissiyatını veriyordu. Diğer yandan öyküyü canlandırabileceğimiz betimlemeler 1800’lü yıllardan bu yana değişen yaşam biçimini hatırlattı durdu bana. Hayvanlardan doğa olaylarına, kıyafetlerden duygu durumlarına kadar her şey öyle ayrıntılı ama öyle basit dile getirilmişti ki, inanın hayatın içinde o denli gözlemi bizler hız çağının insanları olarak ömrümüz boyunca biriktirmiş miyizdir bilemiyorum. Bir karalama yapmak değil niyetim, asla. Yalnızca bu metropol hayatı ve ekran yaşantısı gözlemlerimi köreltiyor ayan beyan bir kere daha anlamış oldum diyeyim. Edebi kıyaslama bilgim daha geniş olsaydı kendi edebiyatımızdaki bozkır öykülerini burada anmak isterdim ancak derinlemesine bilgi sahibi değilim. Birkaç video ile bu konuda kendimi destekleyeceğim. Zira kültürümüzün içinden ayrıntılarla bir yok öyküsü okumak da güzel olur kanaatindeyim.

BozkırAnton Çehov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20193,573 okunma

·

1 artı 1'leme

·

69 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hatice Kübra Baylan