Ahh Raif...!
Ağlattın Raif... Birçok insan -kadın erkek fark etmez- unvan peşindeyken sen Raif'tin. İnsanlarla konuşup, anlatamayacağını o kadar kendine benimsetmiştin ki defter sayfalarına ruhunu, hayatını ve yok oluşunu yansıttın. Böyle nefes alabildin.
1942 çağı... Peki şu an? Değişti mi bir şeyler? Hayır. Dikkatli bakınca Raif Efendi ne kadar da bizden biri, Maria ise tam zıt.
Kitabın son sayfalarına doğru keşke bitmese dedim. İçimizden biri olan Raif Efendi'den hiç çıkmak istemedim, sanki hasta yatağının yanında yoldaşı olmuştum.
Okumayı düşünen herkese ısrarla tavsiye ederim, kesinlikle okunması gereken bir baş yapıt...