Sokrates ve öğrencisi Eflatun "cedeli", herhangi bir tartışmada sadece karşı tarafı susturmayı ya da ikna etmeyi amaçlayan bir yöntem olarak ele almaktan çok, aynı zamanda saltık gerçeği ve doğruyu ortaya çıkarmada ya da insan zihninde gizil (kuvve) halde bulunan idelere ulaşmada bir araç olarak değerlendirmişlerdir. Burada, belki şu hususu belirtmekte yarar vardır: Taraflar iyi niyetle herhangi bir konuda gerçeğin ortaya çıkarılması amacıyla tartışırken, tartışma sürecinde birbirlerini kötülemeye, ortaya koydukları kanıtlarını değersiz ve önemsiz bulmaya ya da çıkarsamalarını ve saptamalarını birtakım kelime oyunlarına başvurmak ve hileye yönelmek suretiyle bir yanıltma ve aldatma aracı olarak kullandıklarında, cedelin münazara yönünü değil de daha çok alt etme, susturma, ikna etme ya da dize getirme yönünü tercih etmiş olmaktadırlar.
Sayfa 49 - Rağbet Yayınları, 1. Baskı, 2015, İstanbul.
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.