İntihar konusunda sizinle aynı görüşte değilim. Daha doğrusu intiharın arabesk bir yönü yok bence. Hatta Tezer Özlü'nün intihar denemelerini de arabesk düşüncelerin tam tersi bir noktasında değerlendiriyorum. Onun denemelerinin hiç de arabesk duygularla yapılmadığını düşünüyorum. Bu yüzden kurduğunuz bağlantıya muhalifim; ama güzel bir bağlantı olduğunu da kabul ediyorum :)
Arabeski müzik açısından ele alırsak, ben de eski arabeskçilerden olduğumu ve hem mutlu anlarımda hem de mutsuz anlarımda arabesk dinlemekten keyif aldığımı ifade etmek isterim. Tıpkı sizin hem mutlu hem de mutsuz anlarınızda da Tezer Özlü okuma isteğinizin belirmesi gibi...
Elinize sağlık, çok hoş bir inceleme olmuş. Keşke sizi 60'lara gönderme veya Tezer Özlü ile arkadaş yapma şansımız olsaydı :)