İlk kitabı resmen gozyaslarimdan goremeyerek okumuştum. Bu ikincisini daha rahat okudum ilkine göre ama buna rahat denirse. Bir günde bitti kitap ama içimde de bir şeyleri bitirdi. Bu tarz kitaplari okumamam gerekiyor sanırım. Eminim bu da rüyalarıma girecek etkisinden uzun süre kurtulamayacagim. Bir insanın zalimliginde gaddarliginda kibirli, bencil, arsız kisiliginde(!) başka ömürler nasıl heba olur onun kitabı. O çocuklar annesiz böylesi bir adamın elinde nasıl o yasa kadar geldiler. Allahim valla düşündükçe nefesim kesiliyor. Bir anne yavrularını göremeden ne kadar yaşayabilir? Bu acının tarifi yok.. yalnız yazara bir noktada kızdım. İngiltere övgüsü.. yabanci devletlerin medeni olduğunu savunduğu noktaya asla katılmıyorum. Geri oldugumuz birçok nokta olabilir ama bu yabancı devletleri daha medeni yapmaz. Onlar medeniyeti de, insanlığı da Türklerden ve Müslümanlardan öğrensinler.