Şəfiqə xanımın xatirə qeydlərindən birində oxuyuruq: “1920-ci il mayın ilk günlərində təbdili-qiyafət edərək (paltarını dəyişərək) ata minib qərarlaşdırılan səmtə yollanan Nəsib Kürdəmir yaxınlığında yoxa çıxdı. Kürdəmirdən kiçik bir məktubunu aldım. Gətirən məndən, mən də ondan qorxa-qorxa açıb oxudum. Sağ-salamat gəlib Kürdəmirə çatdığını xəbər verir, Kürü keçmək üçün bərə gözlədiyini yazırdı. Ondan sonra nə bir səs, nə də bir nəfəs gəldi…”
Sayfa 87Kitabı okudu
·
97 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.