Büyük ihtimal, adından dolayı nedense hiçbir zaman merak etmeyeceğim dolayısıyla da okumayacağım bir kitaptı kendisi. Okuma kulübümüzün Mart ayı için seçmesi sebebiyle okumaya başladım. Dili ve olay örgüsü gayet akıcı ve sıkmayan bir şekilde. Konusuna gelecek olursak, birbirinden haberi olmayan 3 farklı kişinin (hatta, biri fransız, biri filipinli diğeri ise türk.) farklı acılar ve dertler yaşamasını ve bunun karşısındaki davranışlarını düşüncelerini okuyoruz. 3'ünün tek bir ortak yönü var, o da dertlerini yemek yaparak unutmaları. Beni en çok etkileyen kısım son bölüm oldu. Bir anda hiç beklemediğim şeyler oldu hatta benim de boğazım düğümlendi diyebilirim. Yazarımız yıllar sonra bir sonsöz ekliyor ve kitapta bir eksiklik gördüğünü şuan yazsam bu 3 kişiyi bir blog aracılığıyla bir araya getirirdim diyor ve kitabın yayınlanmasından yıllar sonra hikayenin devamını çok minik bir kısımla geliştiriyor ve ekliyor; "Zaten bir roman bittikten sonra artık yazarına değil okuruna aittir. Siz sonunu nasıl isterseniz öyle yazın."

SufleAslı Perker · Epsilon Yayınevi · 2022214 okunma

·

52 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.