Askerler bir yandan henüz ayakta olanları süngülüyor, bir yandan da o ölü yığınlarını dağıtmak için üstteki cesetleri süngüleyip kenara fırlatarak altta kalmış olanlara ulaşıyor, aralarında sağ kalan olabilir diye her bedeni defalarca süngülüyorlardı. Ateş açıldığında annelerin çoğu onları korumak için çocuklarının üstüne kapanmıştı. İşte o yığınların altında sağ kalabilenler çoğunlukla bu çocuklardı. Annelerinin bacaklarına sarılmış ya da annelerinin koynunda oldukları için kurşunlardan korunabilmiş bir yaşında, iki aylık, üç aylık bebeklere rastladıklarında, onları süngülerinin ucuna takarak havaya kaldırıyor sonra da başlarından aşağıya fırlatıyorlardı.