İhyâu Ulûmi'd-dîn 1. Cilt
Sahabe devrinde "fıkıh" denilince, ahiret yolunu bilmek, nefsin gizli âfetlerini ve amellerini bozan şeyleri tanımak, dünyanın basitliğini anlamak, bütün kuvvetiyle ahiret nimetlerine yönelmek ve kalbi Allah korkusunun sarması olarak anlaşılırdı.
Sayfa 162 - Semerkand YayınlarıKitabı okuyor
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.