Bir kez daha şahit oldum ki, Yeraltı Edebiyatı demek, sıradan kelimelerin bambaşka bir diziliş sergilemesi, somut anlamlardan uzaklaşıp soyutlaşması demek... Bu kitapta betimlenen bazı şeyler bir filmde karşıma çıksa filmi anında değiştiririm ama kitap öyle bi üsluba sahip ki aktı gitti... Kitabı okumadan önce okusam mı diye incelerken yapılan olumsuz bir eleştiri vardı, okuyunca anladım ki çok yersiz bir eleştiriymiş... Neymiş efendim kitapta çok fazla bölüm varmış, kitap fazla bölünmüşmüş bla bla bla..! Kesinlikle katılmıyorum, kitap bu kadar bölünmese, başlıklar halinde ayrılmayıp birbirine bağlı olsa, olaylar birbirine girer ve saçma sapan bir tekerleme okuyormuşsunuz gibi olur hiçbir tat alamazsınız. Lütfen bir kişi bir eleştiri yaptığında onu takip etmeyin, özgün olun. Bir sitede biri bir şey yazıyor bir diğeri hemen kopyala yapıştır yapıyor, olduuuuu, iyi günler sevgili hazır yiyiciler! İyi ki kitapları sizin fikirlerinize bakıp elemiyorum... Neyse... Sakinim, tamam :) Kitabın göbek taşı diyebileceğim bölüm "Didaktik (Sarı'nın Ağzından)" bölümüydü -Sayfa 76'da-. Bu bölümden alıntı yapamadım çünkü her bir cümlesinin okunması gerektiğini düşündüm. Ayrıca olumlu yapılan tüm yorumlara katılıyorum. Kitap başarılıydı. "Okunmalı."

İlk Kitap: SarıSerdar Şekerci · Ayrıntı Yayınları · 201363 okunma

·

67 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.