İlk incelememi bu kitap için yapacağımı hiç zannetmezdim.
Kitabın başında kadını birçok yönden eleştirdim. Kitabın ortalarına doğru onu eleştirmek yerine, onun bu tercihini anlamaya çalıştım. Kitabın incelemesine geçecek olursam ;
Kitap boyunca;
Kadının sessizliği, adama duyduğu sevginin gizemli bir saflığını anlatırken aynı zamanda kendi varlığını da gölgede bırakıyor. Sevdiğinin gözlerinde kaybolan bir yabancı gibi, her anında ona eşlik eden bir gölge gibi, ama adını da hiçbir zaman telaffuz etmeyen bir ruh gibi... Ne zaman onunla karşılaşsa, sadece kalbiyle, içinden konuştu ve dudaklarından hiçbir kelime dökülmeyen bir hayalet gibi durdu onun karşısında. Onun bu sessizliği, sevginin dilinde yazılmış en hüzünlü şiir gibi sanki, ama aynı zamanda bu şiirin en derin satırlarında kendi varlığını kaybetmiş bir figür gibi...
Yıllarca sevdiği kişiye karşı kendini ifade etmemesi, ona varlığını sessizce hissettirmeye çalışması onun sevgisini ne kadar suçsuz ve masum gösterir emin olamıyorum.
Bilinmeyen kadın hakkımdaki son yorumum da şu; yıllarca sevdiğinin onu tanımasını beklerken, kendisi kendi varlığını bile unutmuş, kendi adını bile kaybetmiş ve bir bilinmezlik içerisinde silinip gitmiş.
