İyi bir yazar gerçekle kurmaca arasında sıkışıp kalmaz, onun tercihi baştan bellidir. Hayat beklese de olur çünkü. Roman beklemez ...
Bresson fo toğraf için "Güzel değilse yeterince yakın değildir" der ya, bu roman için çok daha uygun bence. Yaklaşmaktan korkma. Fırtınanın içine gir ve oradan konuş. Girerken bir parantez açmayı unutma ama ... Orada kısılıp kalırsın yoksa. Delilik ile roman yazmak arasındaki "tek" fark budur: Romancı parantezi gözetir, deli açık unutur onu.