En sevdiğim alıntılardan bir tanesi Alfred D'Souza'nın: "Uzun zamandan beridir hayatın -gerçek hayatın- başlamak üzere olduğu izlenimine kapılmıştım. Fakat her zaman yolumun üzerinde bir engel, öncelikle erişilmesigereken bir şey, bitmemiş bir iş, hizmet edilecek zaman, ödenecek bir borç oldu. Sonra hayat başlayacaktı. Sonunda anladım ki bu engeller benim hayatımdı" ifadesidir. Bu bakış açısı benim çok önemli bir şeyi fark etmemi sağladı: Mutluluk bir varış noktası değildir. Mutluluk yolculuğun kendisidir.