Bir başina geldi dünyaya. Yolu da bir başına yürüyecek
çoğumuz gibi. llk günden ürkmüşler ondan biraz. Rengini sevmemişler. Belki de o sebeple yüz gözetleyerek başladı hayata. Eğer yetenek denirse buna, bir kımıltyı daha başlamadan hisseder, kimsenin duymadığı, henüz ağızdan çıkmamış sesleri duyardı. Yalnız kaldığındaki sessizliği nasıl sevmesin böyle bir çocuk? Radarların içine çevirmese daha bir uçacak sevinçten bu kısacık anlarda. Her yer çok kalabalık. insanlar çok sesli. Yüzler çok konuşkan. Bütün sesleri duyan, bütün yüzleri okuyan çocuk çok yorgun
Bu bombardımandan kaçmak için etrafindakilerin hürmet edeceği bir yalnızlık bulabilme çabasıyla sarıldı kitaplara. Okumak hürmet edilecek bir eylemdi. Böylelikle kaçışı sorgulanmaz, kolundan tutulup olayların ortasına çekilmez, "Bırakın okusun." denirdi. Üstelik okurken yüzler gözetlenmez, biraz gayret edince sesler de duyulmazdı...
Sayfa 12Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.