Ülkesinde hem Allah'a hem de yıldızlara tapan sabiîliği, her yerde nefretle karşılanan; fakat Arabistan'da üstünlük kazanmakta olan Yahudiliği ve tarikatcilarinin kötülüklerini gördüğü Hıristiyanlığı yok etmeye kararlıydı. Bütün dinlerde niteliğini kaybetmiş olan ana fikri; yani Allah'ın birliğine dayanan Hazreti ibrahim'in yalın ve katışıksız mezhebini yeniden canlandırmak istiyordu. Bu, Kur'an'ın üçüncü süresinde şöyle açıklanıyor:
"Allah bilir, sizler bilmezsiniz. Ibrahim ne Hıristiyandı ne de Yahudi. Tamamen Müslümandı ve Allah'a eş koşanlardan değildi."
Kureyşliler onun bu söylemlerine karşı geldiler. Bu arada bir çok düşmanı oldu ve bu düşmanlar, Mekke'nin şairlerinden daha çok uleması ( ilim mensupları) idi. Bunlar, hakimleri kışkırtarak yıldızlara değil de sadece Allah'a tapılması gerektiğini söylediği için onun idamına karar verdirdiler. Bu karar, Hazreti Muhammed'in şan ve şerefinin kaynağı olmuştur. Baskı görmeseydi, belki de bu derece başarılı olamazdı.
Sayfa 12 - Zepros yayınlarıKitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.