EMEL (Alaycı): Artık hayatta yeteri kadar acı var, insanlar bunu görmek için tiyatroya gitmezler artık. Hem artık romantik hisler ve acılar öldü, gerçek acılardan yana insanlar!
SERVET (Heyecanla): Hayır! Romantikler ölmez, his ve acı ölmez! İnsanlar büyük acılara her zaman ilgi göstermişlerdir. Büyük insanlar ve büyük acılar! İşte tiyatronun iki temel direği.
...
Şimdi sıradan vatandaşların okuyucu mektuplarında yer alan dertleriyle seyircide merhamet uyandırmaya çalışıyoruz. Yani seyirciye kendisini göstermeye çalışıyoruz. İnsan, kendisi gibi olanlara merhamet eder mi hiç?
Sayfa 24Kitabı okudu
·
105 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.