SAFFET: Ben bütün hayatım boyunca korktum Filiz. Bilhassa gülünç olmaktan korktum.
EMEL: Benim varlığım hiç mi etkilemiyor bu korkuyu?
SAFFET: Hayır,sizi de sevmemeliyim. Çünkü her zaman olduğu gibi hayal kırıklığı bekliyor beni. Gene gülünç olmaktan korkuyorum. İnsafsız insanlar! Hayat göz yaşına bakmıyor. Oysa insanların merhametine muhtacım ben.