Vedat Türkali'den Bir Gün Tek Başına kitabını okumuş ve anlatımına, diline, konusuna âşık olmuştum. Büyük bir hayranlıkla kitabın son sayfasını kapatmıştım. Şimdi bu kitabı okurken nasıl iki kitabı da aynı yazar yazmış olabilir diye düşünmeden edemiyorum. Kitap konu olarak baktığımızda oldukça kapsamlı ve güzel aktarıldığı zaman ilgi çekecek bir konu ancak yazar bu konunun altından kalkmamış maalesef. Konu basit bir aşk hikâyesinden öteye gidememiş, ona da aşk diyebilirsek tabii. Sayfalar boyunca Nahit ve Esme arasındaki ilişkiyi bütün ayrıntılarına varana kadar okuyoruz. Zaten aralarında dağlar kadar yaş farkı olması bir yana duygusal bir ilişki değil, cinselliğin ön planda olduğu, ye iç gez yat tarzında bir ilişki yürütüyorlar. Nahit Bey'in ilişkide doyumu yaşayamıyor olmasını bile anlatmaya gerek var mıydı? Esme'nin nazlanmalarını okumaya gerek var mıydı? Bilemiyorum, bir şeyler olmamış bu romanda. Siyasi konulara da değinecek olursam yazar Kürt, Ermeni, Türk ayrımı yapılmadan yaşanan bir ülke tasarlıyor kafasında ama ne hikmetse bunu Türkleri geri planda bırakıp tasarlıyor herhalde. Çoğu görüşüne katılmamakla birlikte dilini ayrıştırıcı buldum diyebilirim. Ne siyasi bir roman olabilmiş, ne de aşk romanı... Öyle arada kalmış, buruk bir tat bırakıyor insanda. İyi ki yazarla tanışma kitabım olmamış. İlk bu kitabı okumuş olsam Bir Gün Tek Başına'yı okumaz ve o kitaptan mahrum kalmış olurdum. Yani uzun lafın kısası 80 yaşlarına gelmiş bir erkekle 30larına gelmiş bir kadının arasında zorlama bir aşk yaratıp bize de bunu 630 sayfa okutmasına gerek yoktu. Birleştirici bir tutum sergilemek yerine ayrıştırıcı bir dil kullanmak ve hangi ülkede yaşıyor olduğunuzu unutmaya da hiç gerek yoktu. Tavsiye etmiyorum.

Kayıp RomanlarVedat Türkali · Everest Yayınları · 20041,349 okunma

·

207 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.