Pagan dönemin insan-hayvan akrabalığına dayalı fikriyatına yönelik en büyük saldırılar Maniciler, Gnostikler gibi dualistler ile tektanrıcılardan gelmiştir. Hayvan, insanın tanrısal kökeniyle değil, tam tersine şeytani yönüyle ilişkili sayılmaya başlamıştır. Örneğin Batıda, pagan inanç motiflerinin Hıristiyanlaştırılması insan-hayvan ilişkisine dair imgeyi temelinden değiştirmiştir. 16. ve 17. yüzyıllardaki cadı avlan Hıristiyanlığı tehdit ettiği düşünülen ve şeytani olarak nitelendirilen paganların yanlış tanrılarının yok edilmesini hedefliyordu. İnsan hayvan melezliği tamamen olumsuz bir anlamla yüklüydü artık.