Hepimiz, belirsizce belirlenmiş bir sürecin parçasıyız. Sürer gideriz. Kimi zaman akıntıyla birlikte, kimi zaman akıntıya karşı kürek çekerek. Kimi zaman direnir, boğuluruz. Kimi zaman yorgun düşeriz, çıkarız sudan. Boğulsak da suyun üstünde de kalsak, önemi yok. Hepsi yaşam çünkü. Sudan çıkmak dışında. Ama sudan hiç çıkılmaz. Kıyı diye bir şey yoktur. Tek kıyı, intihar. O da yaşamın bir parçası mı? Bir 'an'ın dondurulması değil mi o da? Bütün o yaşam-geçmiş, şimdi ve gelecek- intihar eyleminin o bir tek 'an'ı içinde dondurulmuştur. Neden? O 'an' abartılmaktadır da ondan. O 'an'ın, hayatın belirlenmesinde totaliter bir gücü vardır da ondan.
Sayfa 253Kitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.