Muhayyel: Ne tuhaf. Daima bir romanın, bir tiyatronun kahramanına benzedim. Belki kendi hayatımı henüz yaşamadığım için. Çünkü insanın kadın, erkek, bir kendi hayatı var. Ve benim yaşımda olan insanlar daima ona başlamadığını zannederler. Evlenmedim, bunun için daha kendi yıldızımın altında değilim.Halbuki... Halbuki ne kadar ıstırap çekmişti ve neler görmüştü. İki ölünün başında beklemiş, iki sevginin iflâsını görmüştü. Annemle babam arasındaki geçimsizlik de caba. Ben daima parça parça yaşadım. Annemde ve babamda. Şimdi de bir yığın insanda. Beni daima parça parça yaşattılar. Evet böyle demeliydi. Çünkü henüz hayatının yıldızı altında yaşamamıştı.

Ne tuhaf. Daima bir romanın, bir tiyatronun kahramanına benzedim. Belki kendi hayatımı henüz yaşamadığım için. Çünkü insanın kadın, erkek, bir kendi hayatı var. Ve benim yaşımda olan insanlar daima ona başlamadığını zannederler. Evlenmedim, bunun için daha kendi yıldızımın altında değilim.Halbuki... Halbuki ne kadar ıstırap çekmişti ve neler görmüştü. İki ölünün başında beklemiş, iki sevginin iflâsını görmüştü. Annemle babam arasındaki geçimsizlik de caba. Ben daima parça parça yaşadım. Annemde ve babamda. Şimdi de bir yığın insanda. Beni daima parça parça yaşattılar. Evet böyle demeliydi. Çünkü henüz hayatının yıldızı altında yaşamamıştı.

Aydaki Kadın Ahmet Hamdi Tanpınar

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Muhayyel