Edebî kimliğini , (Sait Faik hayranı) fakülte hocamdan işittiğim Vüs'at Orhan Bener'in İlk eseridir Dost. Özellikle hocamdan bahsederek giriş yaptığım bir incelemedir ki; kişinin yaşamında zorlukların ve o zorlukların içinde yoluna çıkanların ehemmiyeti bir nebze idrak edilsin isterim. Başarılı bir fakülte öğrencisi olmama rağmen tüm derslerini ikinci kez almak zorunda kaldığım bir edebiyat öğretmeninden bahsediyorum. Katı, disiplinli ,gerçek ve idealist bir öğretmen yetiştirme gayesinde olduğunu çok sonra anladığım kıymetli hocam şimdi şu satırları görebilsin isterdim doğrusu... Fakültenin son yılı sözlü ve yazılı anlatım dersinde yazdığım bir öykü, edebiyat aşkımı bir kez daha harlamış, üst üste aldığım dersleri dereceyle geçmemi sağlamıştı. Dört koca yılın sonunda o öykü sayesinde gözüne değil ama gönlüne girmiştim Nesrin hocamın...Şimdi bunlara ne gerek vardı diye aklınızdan geçirdiniz muhtemel...Şöyle ki; oldukça despot bulduğum ve kendisine hiçbir zaman ulaşamayacağıma inandığım, içten içe de hayranlık duyduğum Nesrin hocam yazdığım öykü sayesinde ebedî gönül dergahına da buyur etmişti artık beni. O yıldan sonra tanıdım en çok Sait Faik'i... ve Vüs'at Bener'i... -Sen değil misin hişt hişt diyen? - Ben de duyarım bir ses, amma bulamam nereden gelir? Nereden gelirse gelsin dağlardan, kuşlardan, denizden, insandan, ottan, böcekten, çiçekten. Gelsin de nereden gelirse gelsin! Bir hişt sesi gelmedi mi fena. Geldikten sonra yaşasın çiçekler, böcekler, insanoğulları.

Sait Faik Abasıyanık

Alemdağda Var Bir Yılan İşte Vüs'at Bener biraz da Sait Faik Abasıyanık bende...İkisi de çiğ, büsbütün hayatı ve gerçeği sunduğu için belki de...Gerçeğin içinde yaşanmışın duygusunu sezdirdiği için... 1. Öykü Dost'dan bir alıntı, Naciye...Kırgın, dokunaklı bir sesle başladı: ...Öyle karanlık gece ki ruhum, olmuyor sabah... 3. Öykü Havva'dan bir alıntı, Benim saçlarım yumuşak. Havva'nın saçları keçe gibi. Annem ustura ile iki defa kazıttı saçlarını uzasın diye, ama uzamadı, kısa kaldı. 7.Öykü Sarhoşlar'dan bir alıntı, "Alaturka bir plak çalmıyor mu, canım sıkılıyor." demişti bir gün. "Ne memleket. Sanatoryumun karşısında bir kır kahvesi var. Allah'ın günü Bir ihtimal daha varı çalar dururlar" diye sızlandı kadıncağız. Her biri bana neler neler anlattılar. İki edebî kişilik de benim için kıymetli ,edebî yönüme umut oldular. Dilerim ki çok okunsunlar ve okundukça anlatamadıklarımı anlatsınlar.