Kendi ırkımızın kimliğini korurken, en hoşa giden, en az zorluk çıkaran özelliklerimizi alıkoyduk. Sonuçta soylu değil, ama züppe, aristokrat değil, ama sınıf bilinci olan insanlar olduk; yetkenin kendimizden aşağıdakilere acımasız davranmak olduğuna, eğitimin de okula gitmek demek olduğuna inandık. Sert davranışları sevgi, tembelliği boş zaman olarak algılamıştık, kayıtsızlığın da özgürlük olduğunu düşünüyorduk. Çocuklarımızı büyüttük, ekinlerimizi yetiştirdik; bebeklerimize baktık, mal varlığımızı arttırdık. Erkekliğimize kazanılmış olan bir mal gözüyle bakılıyor, kadınlığımız da uysallık olarak tanımlanıyordu.
Sayfa 169Kitabı okudu
·
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.